Ooracupunctuur ofwel auriculotherapie is een moderne westerse manier van acupunctuur en bestaat uit het aanbieden van prikkels aan het oor om het zelfregulerende of zelfgenezend vermogen van het lichaam te bevorderen. De oorschelp van een mens is een reflexgebied van het centrale zenuwstelsel waarop lichamelijke en psychische klachten zich afspiegelen. Ziekte is een conflict in het lichaam. Genezing van een ziekte is een conflictoplossend proces. Centraal in dat proces staat het centrale zenuwstelsel.
Ooracupunctuur kan worden ingezet voor een breed scala aan klachten en is bijzonder effectief gebleken bij het reduceren van pijnklachten. Een kleine greep uit behandelbare klachten:
- Hoofdpijn (spanningshoofdpijn, migraine);
- Burnout en andere stress gerelateerde klachten;
- Overgangsklachten;
- Vermoeidheidklachten;
- Nek- en schouderklachten;
- Tenniselleboog, golferselleboog;
- Rugklachten;
- Heupklachten;
- Knieklachten;
- Sportblessures;
- Eczeem;
- Allergie, hooikoorts;
- Maag- en darmklachten;
- Ondersteuning bij afvallen;
- Ondersteuning bij stoppen met roken;
- Etc.
De ooracupunctuur is een moderne ontwikkeling binnen de acupunctuur. De grondlegger is de Franse arts Paul Nogier. Paul Nogier hield zich bezig met westerse geneeskunde, manuele geneeskunde en Chinese acupunctuur. Als arts kreeg hij een aantal patiënten op zijn spreekuur met brandplekken in de oorschelp. Bij navraag bleken dit littekens te zijn als overblijfsels van een doeltreffende behandeling tegen ischias door een natuurgenezeres. Zij gebruikte daarbij een gloeiend stukje metaal om hiermee bepaalde punten op de oorschelp te behandelen. Hierdoor kwam Nogier op het idee om de oorschelp als therapeutisch medium te gebruiken. Gesteund door spectaculaire resultaten ontwikkelde hij op basis van empirische gegevens de somatotopie van de oorschelp (zie de 2 plaatjes hieronder).
Zijn concepten werden na de tweede wereldoorlog in tijdschriften gepubliceerd en op acupunctuur congressen gepresenteerd. Chinese delegaties namen de ideeën van Nogier over in introduceerde de ooracupunctuur in Aziatische landen. Daar ontwikkelde de ooracupunctuur zich in een richting die we aanduiden met de term “Chinese ooracupunctuur”. De Chinese ooracupunctuur kenmerkt zich door eenvoud, een integratie met de lichaamsacupunctuur naar de vorm en inhoud en een traditionele methodologie.
De ontwikkeling in het Westen van ooracupunctuur is geheel anders. Daar wordt getracht aansluiting te vinden met de westerse geneeskunde, de reflexologie en de informatica. In tegenstelling tot de Chinese ooracupunctuur is de Westerse ooracupunctuur voortdurend in ontwikkeling en bovendien baanbrekend.